Architekt (właściciel firmy architektonicznej DiM’84), publicysta, działacz opozycji w PRL, założyciel wydawnictwa CDN 1982-89, społecznik z powołania. Kto kryje się za tym opisem?
Czesław Bielecki, który jako doradca prezydenta Lecha Wałęsy w latach 1990–1995 zasiadał w Radzie ds. Stosunków Polsko-Żydowskich oraz kierował Zespołem ds. Reformy Administracji Publicznej.
W 1992 był doradcą w rządzie Jana Olszewskiego. W 1995 założył Komitet Stu, przekształcony następnie w partię Ruch Stu. W latach 1997–2001 sprawował mandat posła na Sejm III kadencji, wybranego w okręgu warszawskim z listy Akcji Wyborczej Solidarność. Inicjator Porozumienia Ponad Podziałami. Przewodniczył Komisji Spraw Zagranicznych.
W 2001 wraz z pozostałymi działaczami Ruchu Stu przystąpił do Porozumienia Polskich Chrześcijańskich Demokratów.
W wyborach samorządowych w 2010 był bezpartyjnym kandydatem z ramienia Prawa i Sprawiedliwości na prezydenta Warszawy, zajmując 2. miejsce z wynikiem 23,16%.
Nagrodzony Odznaką Zasłużonego Działacza Kultury (1999), Złotym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci (2005), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2006), Orderem Orła Białego (2019).
W październiku 2015 został członkiem Narodowej Rady Rozwoju powołanej przez prezydenta Andrzeja Dudę.
Jest inicjatorem utworzenia w Warszawie Muzeum Pamięci Komunizmu (SocLandu).
Poniżej fragment wywiadu radiowego z dn. 8 marca 2018 r. z udziałem Czesława Bieleckiego, uczestnika wydarzeń Marca ’68.
„Nie można stosować zasady zbiorowej odpowiedzialności ani też zasady zbiorowej nieodpowiedzialności”
Czesław Bielecki